كتاب “كاى ذن؛ راز ژاپنى ها براى تغيير عادت” نوشته سارا هاروى از كتابهاى بسيار ارزشمند و خواندنى در مسير موفقيت و توسعه فردى است. در اين كتاب ما بيشتر با فلسفه كايزن (يا كاى ذن) آشنا مى شويم و براى تغيير عادات و بهبود مستمر در زمينه كار، كسب و كار، زندگى، سلامت، آرامش و روابط مان از نويسنده خوب آن مى آموزيم.
من به طور تيتروار در اينجا چند نكته از اين كتاب را مى نويسم و به شما هم خواندن آن را پيشنهاد مى نمايم.
١- در كاى ذن مىآموزيم كه بر خودمان نبايد زياد سخت بگيريم، بلكه با ايجاد تغييرات تدريجى و بهبود مستمر مى توان كارهاى بزرگ كرد.
بقول معروف: سفر چندهزار كيلومترى با اولين قدم شروع مى شود…
٢- كاى ذن تعهد مادام العمر به تغييرات تدريجى و سفرى هميشگى و فرصتى براى بهبود مستمر است.
ژاپنى ها چه در موفقيتهاى بعد از جنگ جهانى دوم و چه در صنايعى مثل تويوتا بسيار از فلسفه كاى ذن استفاده كرده اند و رشد تدريجى و گام هاى كوچك براى دستيابى به هدف از سوى آنها مديون همين فلسفه بوده و احساس نظم و آرامش در اين جامعه نيز بخاطر همين است. آنها انقدر صبور هستند و پله پله تغيير مى كنند كه مثلا آموزش سرآشپزى سوشى در اين كشور ٧ سال به طول مى انجامد.
٣- در كاى ذن شما ابتدا اهداف كوتاه مدت و ميان مدت و بلند مدت را مشخص مى كنيد، سپس براى دستيابى به اين اهداف، گام هاى كوچك بر مى داريد تا بهبود مستمر حاصل شود.قبلا مى گفتند تغيير يا ايجاد عادات، ٢١ روز طول مى كشد اما اين موضوع به شخص و انگيزه و نوع عادت بر مى گردد و ممكن است بين ١٨ تا ٢٥٦ روز طول بكشد.
٤- براى تغيير حتمى و بهبود مستمر، تعهد، لازم و ضرورى است وگرنه دچار فراموشى و بى انگيزگى مى شويم. براى ايجاد تعهد خوب است كه دفتر برنامهريزى و ليست روزانه، نمودار ديداري، نرم افزارهاى مرتبط و تقويم ماهيانه داشته باشيم. همچنين تغييرات و برنامه هايمان را به دوستانمان هم مى توانيم بگوييم تا آنها ما را در مسير انجام دادن بازخواست كنند. البته مىتوانيم در صورت موفقيتهاى تدريجى به خودمان جايزه هاى كوچك هم بدهيم.
٥- در محيط كار براى بهبود مستمر و حس خوب، اقدامات زيادى مى توان انجام داد از جمله: احساس تعلق به كار و تيم داشته باشيم، ارتباط خوب با همكاران، نور خوب، صندلى خوب، بوى خوب، مرتب كردن كشوها، كنار گذاشتن موبايل، قدم زدن و ورزش كردن و مديتيشن در وقت استراحت، وجود گياهان و…
٦- سوالات مهم در كاي ذن اينهاست: چگونه من در اين موضوع دچار استرس مى شوم؟ چگونه مى توانم بهتر شوم؟ اگر وضعيت بهترى داشته باشم چگونه خواهد شد؟ گام هاى كوچك براى بهبود وضعيت چيست؟ موفقيت بلند مدت چگونه به نظر خواهد آمد؟
در مجموع گرچه كاي زن بيشتر با فرهنگ ژاپنى و بعضا غربى سازگار است اما ما نيز مى توانيم در كار و زندگى مان از آن الگوها و درسهاى خوبى بگيريم.