آدمی با این همه غرور و تبختر و بزرگی و خود بزرگ بینی،

 روزی چندین بار مقابل آن ذات بزرگ رکوع و تعظیم می کند و سجده می کند!

البته شاید هدف، قطره شدن و ذوب شدن  باشد…. قطره شدن برای دریایی شدن … و ذوب شدن برای کسب کمال که رسیدن به این مقام ها، هفت خوان های فراوانی  می طلبد!

اما اگر فهمی از این  سجده ها و قطره شدن ها و ذوب شدن ها نباشد، شناختی از از آن وجود متعالی نباشد، و نگاهی به علت و فلسفه این امر نباشد…. چه سود از این کارها و سجده ها؟! راستی چه سود؟!